Zwarte Flesch, Ninove, 2025.

In opdracht van Toerisme Vlaanderen & Toerisme Oost-Vlaanderen.

Voor dit kunstwerk vond ik inspiratie in de onmiddellijke omgeving van de gemarkeerde plaats voor de realisatie van dit werk. Aan de overzijde van deze locatie aan de Dender was er vroeger een café met de naam “De Zwarte Flesch”. Na het verdwijnen van dit café is deze benaming in de volksmond blijven hangen als synoniem voor deze plek. ( Een aantal jaren terug is er op dezelfde plaats terug een verbruikszaal met dezelfde naam ontsproten vanuit het dagcentrum Schoonderhage vzw. )

Dit kunstwerk is een uitvergrote fles, een kunstmatig object, waarin een zwarte populier wordt aangeplant in het artificiële landschap . Deze zwarte populier is een kloon van de zwarte populieren van Achtermaal waarin een wenteltrap werd gecreëerd om zo tot in de kruin van de boom te kunnen klimmen om er waterloten (fijne twijgen) te recupereren in functie van dakbedekking. De horizontale liggers van de lijnstructuur van deze fles zijn gecreëerd als dragers van de vele zijtakken die langsheen de stam van een populier groeien. De gesteltakken en de top van deze populier zullen telkens geknot worden buiten de contouren van de fles en zullen op termijn vergroeien met de stalen constructie. Op dit terrein zal de constructie vervagen, wegroesten maar zal de boom de vorm overgenomen hebben. Dit participatief, ecologisch en vergankelijk werk met een onmiddellijke link met zijn omgeving zal op deze manier verder gedragen worden binnen de lokale gemeenschap.

De coordinaten waar je dit werk kan terugvinden zijn: 50.818511, 3.993771

Het huis van de wever, Maarkedal, 2024.

In opdracht van de gemeente Maarkedal.

Voor de opdracht van het kunstwerk “Het Huis van de Wever“ heb ik mij volledig ondergedompeld in de wereld van de schilders Leo Piron en Valerius De Saedeleer. Beide schilders zijn gekend voor hun landschapsevocaties die ze op tal van locaties te Maarkedal creëerden.  Met dit werk wou ik de aandacht vestigen op het prachtige landschap van deze Vlaamse Ardennen; de talrijke bomenrijen die zijn aangeplant op de grens van een weiland of op de hoek van een perceel, de contouren van landelijke huisjes en hoeves in het uitgestrekte landschap. Kenmerkende eigenschappen die ook op de schilderijen van Piron en De Saedeleer terugkeren.

Naast deze twee landschapskunstenaars stuitte ik ook op het werk van de tuinman van de pastoor te Kerkem. In opdracht van de pastoor om op een didactische manier de Heilige drievuldigheid weer te geven heeft de tuinman drie bomen aan elkaar geënt, een boom op drie poten. Naast de drievuldigheidboom is er ook de Onze-Lieve-Vrouwenkapel met ingevlochten kruin in de Borgstraat. De vlecht in deze kruin heeft zijn oorsprong als huwelijksent. Twee merkwaardige creaturen die mij niet onbewogen hebben gelaten.

Samengevat in dit kunstwerk creëerde ik een kader in de contour van een tipgevel van een huis waardoor men het Maarkse landschap kan aanschouwen. Vanop de Drappendries kan men via een pad gemaakt in betonnen blokken door of rond het kader wandelen om zo het prachtige vergezicht te aanschouwen. In de betonnen blokken zijn houten takken geïntegreerd. Deze takken zijn afgezaagde takken, gerecupereerd van enkele knotbomen van op deze locatie. Aan de voeten van het kader in cortenstaal zijn twee lindebomen geplant. Deze twee bomen zullen langs het kader gebonden worden tot in de tip van het frame waar beide bomen met elkaar zullen geënt worden tot één boom met twee poten. Ook zal deze boom door de jaren heen vergroeien met het frame. Als afscherming van deze plek zal aan de straatzijde van dit werk ook een vlechthaag in beuk voorzien worden.

In navolging van de creatie van dit werk kwam ik het schilderij “ het huis van de wever “ van de hand van Valerius de Saedeleer tegen. De locatie van dit schilderij is moeilijk te achterhalen maar is weldegelijk geschilderd vanop een berm met zicht op de Bossenaere molen en villa talon. Ook zijn er op de voorgrond van dit schilderij enkele bomen weergegeven waarvan de kruin naar elkaar toe helt in het silhouet van een huis, een kader op het landschap.

De coordinaten waar je dit werk kan terugvinden zijn: 50.790306, 3.641455

Molenaarseik, Wieze, 2024.

In opdracht van Toerisme Vlaanderen & Toerisme Oost-Vlaanderen.

Dit kunstwerk vertelt het ontstaansverhaal van de alombekende “Dikke eik” van op het dorpsplein te Wieze die er ooit werd aangeplant op de hoek van 4 wegen om er de toegangsweg naar de reeds verdwenen houten korenmolen aan te duiden. De aanplant van verschillende houtsoorten in de directe omgeving van een molen om deze er in te verwerken was toen ook gebruikelijk. Deze eik zou er dus kunnen aangeplant zijn om te gebruiken als de wieken van de molen. Onderweg naar deze molen bevindt er zich ook een molenaarskapel, deze is er ooit opgericht om te bidden voor een goede oogst.

Onderaan in dit kunstwerk is er een molenaarssteen waar te nemen die tevens ook kan gebruikt worden als zitbank. In deze betonnen vorm zijn er als opvulling eiken takken verticaal in verwerkt die met der tijd zullen vergaan. Centraal in deze molenaarssteen is een willekeurige zomereik geplant waarop in een later stadium takken van de “Dikke Eik” zullen geënt worden. De boom zelf is omgeven door een stalen constructie waarin de molenaarskapel en de verdwenen molen zijn in afgebeeld. Dit werk is gelegen op een wandelweg richting het dorp en dus de Oude Eik van Wieze vanwaaruit het verhaal hopelijk verder zal verteld worden door de lokale bevolking en passanten.

De coordinaten waar je dit werk kan terugvinden zijn: 50.986762, 4.080322

Boom geselecteerd, opgedeeld en gepresenteerd, 2023.

Smissenbroek

Keiberg 48
Oosterzele, 9860
Belgium

Troostplek in opdracht van het HuisvandeMens Zottegem, 2023.

Het eerste deel van dit werk bestaat uit een horizontale boomstam waarop men kan plaatsnemen om te genieten van het landschap en waar men ook kan reflecteren, troost zoeken. Dit moment kan zich uiten in een handeling: het inslaan van een nagel, waarbij de nagel symbool staat voor de zware taak waar men voor staat, maar waar men zelf richting aan kan geven door het inslaan van de nagel.

Het tweede luik van dit werk bestaat uit een bronzen portret, afdruk van een gezicht. Het gezicht geeft een identiteit aan de boom en verlaagt de drempel om er uw verhaal te vertellen en er troost te zoeken. Dit portret zal doorheen de tijd vergroeien, één worden met de boom. Dit proces staat symbool voor veranderingen en de groei die we als mens doormaken, gevormd door gebeurtenissen in ons leven.

Beide delen zijn onlosmakelijk verbonden en visueel in één lijn gebracht in het glooiende landschap. In het eerste deel is het aan de mens om de natuur vorm te geven; door middel van de ingeklopte nagels een mantel te vormen rond de boom. In het tweede deel zal de natuur de mens vormen. 

Dit werk is terug te vinden op de volgende coordinaten: 50.85760354397849, 3.7742723089619337

Tanzlinde, 2023, ontwerp draagconstructie etagelinde.

Simulatie integratie vlechtwerkhaag taxus - Huysmanshoeve te Eeklo.

-Haag links: bestaande en te verplaatsen taxushaag geïntegreerd op een heuvel op de site. Het heraanplanten van de haag op een heuvel lijkt me aangewezen omdat taxus niet goed tegen vochtige ondergrond bestand is.

-Haag rechts: nieuw aangeplante haag. Voor dit gedeelte vertrekken we van stekken genomen van de bestaande taxus baccata haag. Deze stekken zou ik daaropvolgend ook aanplanten op een heuvel op het domein. Deze kunnen gevlochten worden naar het voorbeeld van de originele taxushaag. Origineel werd deze haag aangeplant als een afsluiting van de tuin bij de “Hof ter Stricht” te Lierde. Indien daar in de buurt van deze haag dan ook een moestuin zou aangelegd worden zou dit volledig meegaan in het concept van de herintegratie van deze haag in de tuin van de Huysmanshoeve.

U kunt de taxus vermeerderen door te stekken. Voor de beste resultaten kunt u het beste in de periode tussen het einde van de zomer en begin van de herfst de taxus stekken. Knip enkele halfrijpe stekken, tussen de tien en vijftien centimeter lang, van de conifeer. Neem altijd een stek van een opgerichte scheut. 

Wensboom - De Vollander, 2020, Sanitary Zottegem.

Conservatie drievuldigheidsboom, 2017, Kerkem Maarkedal.

Schermboom, 2015, OCMW Zottegem.

Paviljoen Salix, 2014, Beaufort buiten de grenzen.